Kur'an-ı Kerim'in 100. suresi olan Adiyat suresi, 11 ayetten oluşur. Tamamıyla Mekke'de indirildiğine inanılan sure adını, ilk âyette geçen âdiyât kelimesinden almıştır
İnsanoğlunun nankörlüğü ve mala düşkünlüğü, ahiret hayatı için harcama yapmaması ve bu yüzden onu kötü bir sonucun beklediği söz konusu edilmektedir
Adiyat suresini bir kez okumak Kuran'ın yansını okumuş gibi sevap kazandırır. Adiyat suresi üç kez okunduğunda okuyan kişi nazara karşı korunmaktadır. Adiyat suresini üzerinde taşıyan kimseler korkularından emin olarak kendisine rızık kapıları açar.
Eski savaşların insandan sonra en önemli unsurunun atlar olduğunu anlatan Adiyat suresi, düşman üzerine saldıran atlar tasvir edilmektedir. Atlar üzerine, insanların en çok sevdiği malları olan atları onlara bağışlayanın Allah olduğu belirtilen yemin edilir. Adiyat suresinde mesajın önemine de dikkat çekilmektedir.
1. | Vel adiyati dabha |
2. | Fel muriyati kadha |
3. | Fel muğırati subha |
4. | Fe eserne bihı nak'a |
5. | Fe vesatne bihı cem'a |
6. | İnnelinsane li rabbihı le kenud |
7. | Ve innehu ala zalike le şehıd |
8. | Ve innehu li hubbil hayri le şedıd |
9. | E fe la ya'lemü iza bu'sira ma fil kubur |
10. | Ve hussıle ma fis sudur |
11. | İnne rabbehüm bihim yevmeizin le habir |
Rahmân ve Rahîm olan Allah´ın adıyla
Soluk soluğa süratle koşan, (koşarken ayaklarını) vurarak ateş çıkaran, sabah erkenden baskın yapan, orada tozu dumana katan ve düşman topluluğunun ortasına dalan atlara andolsun ki, insan gerçekten Rabbine karşı pek nankördür.
Hiç şüphesiz buna kendisi de şahittir.
Hiç şüphesiz o, mal sevgisi sebebiyle çok katıdır.
Acaba o bilmiyor mu ki, kabirlerde bulunanlar çıkarıldığı ve kalplerdeki ortaya konulduğu zaman, işte o gün onların Rabbi kendilerinin her halinden mutlaka haberdardır.
