İzaca suresi olarak da bilinen Nasr suresi, Medine döneminde nüzul olmuştur. Sure, 3 ayetten oluşur.
Nasr, kelimesi yardım anlamına gelmektedir. Mushaftaki sıralamada yüz onuncu, iniş sırasına göre yüz on dördüncü sûredir.
Kur'an-ı Kerim'deki en kısa surelerden biri olan İzaca Suresi, namaz suresi olarak da okunur. Aynı zamanda kısa olması nedeniyle ezberlenmesi en kolay sureler arasında yer alır.
Medine döneminde Tevbe sûresinden sonra nâzil olduğu ve tam sûre olarak Kur’an’ın en son inen sûresi olduğu kabul edilmektedir (Elmalılı, IX, 6234).
Sûrenin Vedâ haccı esnasında Mina’da indiği rivayet edilir (bk. Şevkânî, V, 602).
Surede Allah’ın Hz. Peygamber’e nasip ettiği zafer, fetih ve fetih sonrası insanların grup grup İslâm’a girmelerinden bahsedilmektedir.
Hadîs-i şeriflerde buyuruldu ki:
1- “İzâ câe nasrullâhi ve’l-fethu.
2- Ve raeyte’n-nâse yedhulûne fî dînillâhi efvâcâ.
3- Fe sebbih bi-hamdi Rabbike vestağfirhu innehû kâne tevvâbâ.
1. Allah'ın yardımı ve zaferi geldiği,
2. Ve insanların bölük bölük Allah'ın dinine girmekte olduklarını gördüğün vakit ,
3. Rabbine hamdederek O'nu tesbih et ve O'ndan mağfiret dile. Çünkü O, tevbeleri çok kabul edendir.