568-570 yılında Mekke’de doğan Hamza Abdülmuttalib bin Haşim’in on oğlundandır. Muhammed'in amcasıdır ve Muhammed ile Ebu Leheb’in cariyesinden süt emdiklerinden dolayı aynı zamanda süt kardeşlerdir. Çocukluk ve gençlik yıllarında da birlikte olan Hz Muhammed ve Hamza’nın çok iyi dost oldukları bilinir. Hamza endamı cesareti ve cengaverliğiyle bilinirdi hatta ava gittiği zamanlarda elinde aslan kafasıyla bile geldiği olurmuş bu da Mekke’de aslandan bile güçlü olduğu söylenirdi.
Avcılıkla uğraşan Hamza bir gün av dönüşünde Ebu Cehil’in yeğeni Muhammed’e hakaret ettiğini ve şiddet uyguladığını duyar bunun ardından hemen okunu ve yayını alıp Ebu Cehil’i yaralar. Bu olayın ardından Muhammed’in İslam davetini iyice düşünüp ertesi günü Müslüman olduğunu bildirir.
Bunu duyan Mekkelilerin hoşuna gitmeyeceğini bildiğinden herkese meydan okur ama kimse onunla dövüşmeye cesaret edemeyeceğinden kimse karşısına çıkamamış. Müslümanlığından sonra hayatını İslam’a ve Muhammed'i korumaya adamıştır.
Katıldığı Uhud Muharebesinde Ebu Süfyan’ın eşi, Hind’in emri ile kölesi Vahşi bin Harb’ın uzaktan attığı mızrak izle Hamza’yı öldürdü. Ardından Hamza’nın bedenini parçalayıp ciğerini aldı ve Hind’e götürdü. Hind ise Hamza’nın ciğerini canice dişledi .Savaşın ardından Hamza’nın cesedi Uhud, Medine yakınlarına gömüldü ve cenaze namazı kılındı. Ölümünün ardından Seyyidüş-şüheda" (Şehitlerin Efendisi) lakabını aldı.
Katıldığı Muharrebeler
