Ahmed bin Hanbel (780-855), İslam alimi, hadis bilgini ve Hanbeli fıkhının kurucusu olarak bilinen önemli bir İslam düşünürüdür. Onun öğrencileri arasında çeşitli alanlarda yetkin, ileri gelen İslam alimleri bulunmaktadır.
-İmam Bukhari (810-870): İslam'ın en güvenilir hadis koleksiyonlarından biri olan "Sahih-i Bukhari"yi derleyen İslam hadis alimi.
-İmam Muslim (821-875): "Sahih Muslim" adlı önemli bir hadis kitabının yazarı ve İslam alimlerinin büyük bir saygı duyduğu bir hadis otoritesi.
-Ebu Davud (817-889): "Sünan Ebu Davud" adlı hadis kitabının yazarı ve İslam alimleri arasında saygın bir yeri olan bir hadis otoritesi.
-İbn Mâce (824-887): "Sünen İbn Mâce" adlı hadis kitabını derleyen ve İslam alimleri arasında saygın bir hadis bilgini.
-Hatib bin Ebî Belte'a (ö. 855): Ahmed bin Hanbel'in önde gelen öğrencilerinden biri ve hadis alanında uzmanlaşmış bir alim.
-İbn Abi Şeybe (776-849): İslam fıkhı ve hadis alanında çalışmış, Ahmed bin Hanbel'in öğrencilerinden biri.
tam adıyla Ahmed bin Muhammed bin Hanbel (780-855), İslam alimidir. Ahmed bin Hanbel, Bağdat'ta doğmuş ve yetişmiştir. Genç yaşlardan itibaren hadis ilmine olan ilgisini ve yeteneğini göstermiş ve döneminin önemli hadis otoritelerinden ders almıştır. Hadis alanında derinlemesine çalışmalar yapmış, İslam Peygamberi Muhammed'in (SAV) sözlerini, eylemlerini ve onun döneminde yaşayan diğer kişilerin rivayetlerini toplamıştır.
Ahmed bin Hanbel, özellikle hadis ilmindeki otoritesi ve sağlam metodolojisiyle tanınır. Sünni İslam toplumunda saygın bir bilgin olarak kabul edilir ve onun hadis kitapları, İslam dünyasında büyük öneme sahip olan "Müsned Ahmed bin Hanbel" adlı eseri ile en ünlüdür.
