Kritisizm (Eleştiricilik), felsefi bir yaklaşım olarak, insan bilgisinin sınırlarını ve bilginin temelini eleştirel bir şekilde sorgulayan bir görüştür. Kritisizm, bilginin kaynağı, sınırları ve doğruluğu hakkında derinlemesine bir inceleme yapar. Eleştiricilik terimi, farklı felsefi akımlarda farklı anlamlar taşıyabilir, ancak genel olarak bilginin doğası ve sınırları üzerine eleştirel bir inceleme anlamına gelir.
Kritisizmin temsilcileri ve özellikleri konusunda öne çıkan bir akım Alman İdealizmi içerisinde yer alan "Eleştirel Felsefe"dir.
Kant, "Kritik der reinen Vernunft" (Saf Akıl Eleştirisi) adlı eserinde, insan bilgisinin sınırlarını ve deneyimle kavramlar arasındaki ilişkiyi incelemiş ve "a priori" bilgilerin ve kavramların rolünü vurgulamıştır. Kant'ın eleştirel yaklaşımı, bilginin sınırlarını belirlemeye ve rasyonel sınırlamaları anlamaya yönelik derinlemesine bir inceleme sunar.
Kritisizm, felsefi düşüncede bilginin doğası, sınırları ve geçerliliği üzerine yapılan eleştirel tartışmaları içerir. Kant'ın "Eleştirel Felsefe"si, bu tür yaklaşımların önemli bir örneğidir.