Ankara
13 Ekim 1923'te başkent seçildi. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş yıllarında alınan önemli kararlardan biri olan Ankara'nın başkent ilan edilmesi, hem coğrafi hem de politik sebeplere dayanıyordu.
Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküşü ve Birinci Dünya Savaşı'nın ardından, Türk milleti kendi bağımsızlığını kazanma mücadelesi veriyordu. Bu mücadelede, Anadolu'nun kalbinde yer alan Ankara, direnişin ve bağımsızlık hareketinin merkezi haline geldi. Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarının Sivas ve Erzurum'dan sonra Ankara'ya geçmeleri, bu şehrin stratejik önemini daha da artırdı.
İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti olarak uzun yıllar hizmet vermişti. Ancak Cumhuriyet'in kuruluş aşamasında, yeni bir başlangıç ve yeni bir yönelim gerekiyordu. Ankara, hem coğrafi olarak Türkiye'nin merkezinde bulunması hem de savunma açısından daha korunaklı bir konumda olması sebebiyle başkent olarak seçildi. Ayrıca, Anadolu'nun sade ve mütevazı yapısıyla Ankara, Cumhuriyet'in temsil ettiği değerlere daha uygun bir profil sunuyordu.
Ankara sadece coğrafi bir seçim değil, aynı zamanda yeni bir Türkiye'nin inşasında sembolik bir anlam taşır. Cumhuriyetin hedeflediği ilerici değerler Ankara'nın genel yapısıyla da örtüşmekteydi.
Ankara'nın başkent olma kararı, Türkiye Cumhuriyeti'nin tüm dünyaya verdiği bir mesajdı; yenilik, değişim ve bağımsızlık. Bu seçim, hem dönemin zorluklarına bir yanıt hem de geleceğe dair umutlu bir adım olarak tarihe geçti. Bugün, Ankara, Türkiye'nin politik, ekonomik ve kültürel hayatında merkezi bir rol oynamaya devam ediyor, ve bu seçimin önemini her geçen gün daha da pekiştiriyor.
