Atasözleri, bir milletin tarih boyunca birikmiş deneyimlerini, yaşanmışlıklarını ve kültürel değerlerini yansıtan, zamanın sınavından geçmiş kısa ve özlü ifadelerdir. Her biri, toplumun derinliklerinde yatan bir hikayeye, bir ders çıkarılmış bir olaya ya da geçmişten günümüze aktarılan bir bilgeliğe işaret eder. Türk kültürü, zengin ve çeşitli atasözleriyle dolup taşar. Bu atasözleri, yüzyıllar boyunca nesilden nesile aktarılarak günümüze ulaşmış, dilimizin ve kültürümüzün ayrılmaz bir parçası haline gelmiştir. Bu haberimizde, bu eşsiz kültürel mirasın içerisinde yer alan "K" harfiyle başlayan atasözlerini ele alıyoruz. Bu atasözleri, hayatın farklı yönlerine dair bilgelikler içeriyor ve günümüzde bile geçerliliğini koruyor.
Kabahat da gizli olmalı, ibadet de.
Kabahat samur kürk olsa kimse sırtına almaz.
Kabahat öldürende değil, ölendedir.
Kabahat ölende değil, öldürendedir.
Kabiliyetli çırak ustayı geçer Bunun ustası falancadır.
Kabul olunmayacak duaya amin denmez.
Kader olmayınca kadir bilinmez.
Kadı anlatana göre fetva verir.
Kadı anlatışa göre fetva verir.
Kadı ekmeğini karınca yemez.
Kadın kocasını isterse vezir, isterse rezil eder.
Kadın kocasının çarığı, anasının sarığıdır.
Kadının fendi erkeği yendi.
Kadının sofusu, şeytanın maskarası.
Kadının şamdanı altın olsa mumu dikecek erkektir.
Kadıyla mı iyisin, kapıyla mı? Kapıyla.
Kalaylı bakır küflenmez.
Kalbin yolu mideden geçer.
Kaldın mı oğul eline, müdara eyle geline.
Kalem kılıçtan keskindir.
Kalendere kış geliyor demişler, titremeye hazırım diye cevap vermiş.
Kalkacağın yere oturma.
Kalp kazanır, kaltaban gönenir.
Kalın incelene kadar ince üzülür.
Kalıp kıyafetle adam adam olmaz.
Kan, kanla yunmaz.
Kan kus, kızılcık şerbeti içtim de.
Kanaat gibi devlet olmaz.
Kanatsız kuş uçmaz.
Kancık yalanmadan erkek dolanmaz.
Karaya sabun, deliye öğüt neylesin.
Kardeş kardeşin ne öldüğünü ister; ne onduğunu.
Kardeşim ağa, avradı hatın, almaz beni kulluğa satın.
Kardeşim olsun da kanlım olsun.
Karga dermiş ki: Çocuklarım olalı burnumu göme göme bok yiyemedim.
Karga kekliği taklit edeyim derken kendi yürüyüşünü şaşırmış.
Karga mandayı babası hayrına bitlemez.
Karga yavrusuna bakmış, benim ak pak evladım demiş.
Karga şakırdamış bülbülüm sanmış.
Karpuz kabuğunu görmeden denize girme.
Karpuz kabuğuyla büyüyen eşeğin ölümü sudan olur.
Karpuz kesmekle bararet sönmez.
Karpuz kökeninde büyür.
Kartala bir ok değmiş, yine kendi yeleğinden.
Kartalın beğenmediğini kargalar kapışır.
Karıkoca bir sözle yakın, bir sözle uzaktır.
Karın tok it gölgede yatar.
Karınca kanatlanınca serçe oldum sanır.
Karıncadan ibret al, yazdan kışı karşılar.
Karıncazevali gelince kanatlanır.
Kartala bir ok değmiş, yine kendi yeleğinden.
Kasap, yağı bol olunca gerisini yağlar.
Kasavetsiz ağız anahtarsız açılır.
Kasım yüz elli, yaz belli.
Kasımdan on gün evvel ek, on gün sonra ekme.
Katranı kaynatsan olmaz ki şeker, cinsini sevdiğim cinsine çeker.
Katıra baban kim? demişler, at dayım olur demiş.
Kavak, yaprağını tepeden dökerse kış çok olur.
Kavak uzaya uzaya göğe yetmez.
Kavanoz dipli dünya.
Kavgada kılıç ödünç verilmez.
Kavun, karpuz yata yata büyür.
Kavurganın yananı sıçrar.
Kaya uçmazsa dere dolmaz.
Kaymağı seven mandayı yanında taşır.
Kaynana pamuk ipliği olup raftan düşse gelinin başını yarar.
Kaynana öcü, oğlu cici.
Kaynayan kazan kapak tutmaz.
Kayış bilir kutan ne çeker.
Kaz gelen yerden tavuk esirgenmez.
Kaz kazla, daz dazla, kel tavuk kelhorozla.
Kaza geliyorum demez.
Kazan kazana kara demiş.
Kazan taşarsa kepçenin değeri olmaz.
Kazanmayanın kazanı kaynamaz.
Kazanırsan dost kazan, düşmanı anan da doğurur.
Kazaya rıza gerek.
Kazma elin kuyusunu, kazarlar kuyunu.
Kaçan balık büyük olur.
Kaçanı kovmazlar, yıkılanı vurmazlar.
Kaçanın anası ağlamamış.
Kaş ile göz, gerisi söz.
Kaş çatmakla çatık kaşık olunmaz.
Kaşığı herkes yapar ama sapını ortaya getiremez.
Kedi, yavrusunu yerken sıçana benzetir.
Kedi götünü görmüş, yaram var demiş.
Kedi törpüyü yalar da kanlar çıktıkça oh der.
Kedi uzanamadığı ciğere, pis der.
Kedinin boynuna ciğer asılmaz.
Kedinin gideceği samanlığa kadar.
Kedinin kabahatini önüne koyarlar, öyle döverler.
Kedinin kanadı olsaydı serçenin adı kalmazdı.
Kedinin usluluğu sıçan görünceye kadar.
Kediye bokun kimya demişler, üstünü örtmüş.
Kediyi sıkıştırırsan üstüne atılır.
Kefen alacak adam gözünün yaşından belli olur.
Kefenin cebi yok.
Kefilin ya saçı, ya sakalı.
Kehlesi muteber olur, talihi yaver gidenin.
Kel kız teyzesinin saçıyla övünür.
Kel yanında kabak anılmaz.
Kel ölür, sırma saçlı olur; kör ölür, badem gözlü olur.
Kele köseden yardım olmaz.
Kelin ayıbını takke örter.
Kelin ilacı olsa başına sürer.
Kelle sağ olsun da külah bulunur.
Kem söz, kalp akça sahibinindir.
Kemikle deri, yemekle diri.
Kenarın dilberi nazik de olsa nazenin olmaz.
Kendi düşen ağlamaz.
Kepenek altında er yatar.
Kes parmağını çık pazara, em buyuran çok olur.
Keseye danış, pazarlığa sonra giriş.
Kesilen baş yerine konmaz.
Keskin akıl keramete kıç attırır.
Keskin sirke kabına zarar.
Keçi geberse de kuyruğunu indirmez.
Keçi kurttan kurtulsa gergedan olur.
Keçi nereye çıkarsa oğlağı da oraya çıkar.
Keçide de sakal var.
Keçinin sumağa ettiğini sumak keçiye edecek.
Keçiye can kaygısı, kasaba et kaygısı.
Keçiye can kaygısı, kasaba yağ kaygısı.
Keçiye içki içirmişler kurdun evini sormuş.
Kızım sana söylüyorum. Gelinim sen dinle.
Kimi köprü bulamaz geçmeye, kimi su bulamaz içmeye.
Kiminin devesi, kiminin duası.
Kimse ayranım ekşi demez.
Kimse bilmez, kim kazana kim yiye.
Kimse kendi memleketinde peygamber olmaz.
Kimse kimsenin kısmetini yemez.
Kimse kimsenin çukurunu doldurmaz.
Kimseden kimseye hayır yok.
Kimsenin ahı kimsede kalmaz.
Kimsenin çırası tana kadar yanmaz.
Kimseye arşınına göre bez vermezler.
Kişi kendinden bilir işi.
