Bir Turgut Uyar Şiiri - Göğe Bakma Durağı

20. yüzyıl Türk edebiyatının önemli eserlerinden biri olan 'Göğe Bakma Durağı' Turgut Uyar'ın en sevilen şiirlerinden. Gelin hep beraber okuyalım.

Büşra Ünal Yazar
YAYINLAMA
25 Ekim 2023 21:31
GÜNCELLEME
25 Ekim 2023 23:50
Bir Turgut Uyar Şiiri - Göğe Bakma Durağı
Büşra Ünal Yazar

Turgut Uyar'ın 'Göğe Bakma Durağı' adlı şiiri, 20. yüzyıl Türk edebiyatının önemli eserlerinden biridir ve genellikle yaşamın anlamı, insan ilişkileri, varoluşsal sorgulamalar ve insanın doğayla ilişkisi gibi derin konuları ele alır. Şiir, Turgut Uyar'ın iç dünyasını ve düşünce dünyasını yansıtan bir yapıya sahiptir.

'Göğe Bakma Durağı'  sıradan bir otobüs yolculuğunu anlatırken, daha derin anlamlar taşıyan bir metaforla doludur. Şair, yolculuğun her bir anını insan yaşamının bir parçası olarak görür. Yolculuk boyunca yaşamın geçiciliği, insanın kendi iç dünyasındaki yolculuğu ve insanların çoğu zaman içsel anlam arayışında olduğu temaları işlenir.

Turgut Uyar, şiirinde genellikle insanın varoluşsal sorgulamalarını, çelişkilerini ve düşünce yolculuklarını işler. 

Göğe Bakma Durağı da bu tarz düşünsel bir yaklaşımın ürünüdür. Şiir, yaşamın anlamını ve insanların kendi iç dünyalarını keşfetme çabalarını yansıtarak, okuyucuya düşünmeye ve sorgulamaya teşvik eder.

İşte Göğe Bakma Durağı...

GÖĞE BAKMA DURAĞI

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım

Yorumlar (0 yorum)
Yorum kurallarını okudum ve kabul ediyorum.
Henüz yorum eklenmemiş, ilk yorum ekleyen siz olun.
Sonraki Sayfa