Hikikomori, Japonca "içeri çekilme, hapsedilmiş olma" anlamına gelen bir kelimedir. Genel olarak, ergen veya yetişkin bireylerin, en az 6 ay boyunca, okul, iş veya diğer sosyal faaliyetlere katılmayı reddetmesi ve evlerinden çıkmaması durumu olarak tanımlanır.
Hikikomori bireyler, genellikle kendilerini odalarına kapatırlar ve temel ihtiyaçlar dışındaki tüm zamanlarını evde geçirirler.
Hikikomorinin nedenleri tam olarak anlaşılamamıştır. Ancak, genellikle depresyon, anksiyete, sosyal fobi, travma veya aile içi sorunlar gibi psikolojik faktörlerle ilişkili olduğu düşünülmektedir. Ayrıca, Japon kültüründe, bireyselliğin baskılanması ve sosyal beklentilerin yüksek olması gibi faktörlerin de hikikomoriye katkıda bulunabileceği öne sürülmektedir.
Hikikomori, ciddi bir ruhsal sağlık sorunudur ve kişilerin yaşam kalitesini önemli ölçüde düşürebilir. Hikikomoriden etkilenen kişiler, sosyal izolasyon, depresyon, anksiyete, kilo alımı, fiziksel sağlık sorunları ve intihar riski gibi çeşitli sorunlarla karşı karşıya kalabilirler.
Hikikomori tedavisi genellikle psikoterapi ve ilaç tedavisinin bir kombinasyonunu içerir. Psikoterapi, kişilerin psikolojik sorunlarını çözmelerine ve sosyal hayata yeniden entegre olmalarına yardımcı olur. İlaç tedavisi ise depresyon, anksiyete ve diğer ruhsal sağlık sorunlarının tedavisinde yardımcı olabilir.
Hikikomori, Japonya'da yaygın görülen bir sorundur. Japonya Sağlık, Çalışma ve Refah Bakanlığı'nın 2020 verilerine göre, Japonya'da 650.000'den fazla hikikomori birey bulunmaktadır. Hikikomori, son yıllarda diğer ülkelerde de görülmeye başlanmıştır.
Hikikomori, erken teşhis ve tedavi ile üstesinden gelinebilecek bir sorundur. Hikikomoriden etkilenen kişiler, profesyonel yardım alarak yaşam kalitelerini iyileştirebilirler.
