Behçet Necatigil, 1916 yılında İstanbul’da dünyaya geldi.
İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünden mezun olmuştur.
Kars Lisesinde başladığı edebiyat öğretmenliğini, İstanbul Eğitim Enstitüsünde (1960-1972) sona erdirmiştir.
13 Aralık 1979 tarihinde vefat eden Necatigil, İstanbul Zincirlikuyu mezarlığına defnedilmiştir.
İlk şiiri 1935 yılında lise öğrencisiyken, Varlık dergisinde çıkmıştır.
Şiirde kırk yılını, doğumundan ölümüne, orta halli bir vatandaşın, birey olarak başından geçecek durumları hatırlatmaya, ev-aile-yakın çevre üçgeninde, gerçek ve hayal yaşantılarını iletmeye, duyurmaya gayret etmiştir.
Arada biçim yenileştirmelerinden ötürü yadırgandığı da olmuş, ama genellikle eleştirmenler onun için, tutarlı ve özel bir dünyası olan bir şair demişlerdir.
Emekliliğinin ardından yazı ve şiir çalışmalarına devam ederek, birçok gazete ve dergide şiirler yazmıştır.
Cumhuriyet döneminin ilk şiirlerini 1940 öncesi yazmış, asıl şahsiyetini ise 1940 sonrası şiirlerinde bulmuş edebi bir şahsiyettir.
Necatigil, Divan şiirinin cinaslı, tevriyeli anlatımından yararlanmıştır. Bazı şiirlerinde mitolojik unsurları kullanmıştır. Bu yüzden, Türk Edebiyatı’nda ''evler şairi'' olarak tanınmıştır.
Toplumcu gerçekçi bir sanat anlayışıyla yazdığı şiirleri yanında, bireysel, psikolojik ve metafizik temaları işlediği şiirleri de zevk alınarak okunacak şiirlerdir. Toplumsal konulu şiirlerinde genelde dar gelirli insanların yaşamına eğilen şair, daha çok kendi yaşadığı semti ve o semtteki yaşayışı yansıtmıştır.
