Sanskritçe kökenli olan "OM" ya da "AUM," O sesi, A ve U ünlülerinin birleşiminden oluşan kutsal bir heceyi temsil eder. Hinduizm'in tüm inanç sistemlerine göre, OM en kutsal hecedir ve sembolü yaratılışı temsil eder. Mandukya Upanishad adlı Hinduizm'in kutsal metni, "OM sonsuz bir kelimedir, evrendir ve bu da OM’un açıklamasıdır" diyerek OM'un evreni kapsayan, sonsuz bir güç olduğunu ifade eder.
Vedik bilgeliğin doruk noktası Vedanta'ya göre OM, saf bilinç kaynaklı, süregelen bir evren deneyimini simgeler. Vedik inanışa göre, saf bilinç OM'dan türemiş ve bu kutsal sesin titreşimiyle evrenin varlığını sürdürmüştür.
AUM sembolü, Hinduizm'e göre yeryüzünü, gökyüzünü ve gök katmanını temsil eder. Aynı zamanda Brahma, Vişnu ve Şiva gibi üç büyük Hindu tanrısını ve Rig, Yacur ve Sama kutsal veda metinlerini sembolize eder. Mandukya Upanishad, AUM'un her bir harfini farklı bilinç seviyeleri ile ilişkilendirir.
AUM sembolü, çeşitli eğriler ve çizgilerden oluşur. Fiziksel semboldeki her bir bölüm, varlık bilinci, bilinç dışı, uyanıklık, rüya ve mutlak bilinç gibi farklı konseptleri temsil eder. En üstteki nokta ise en yüksek bilinci, yani mutlak durumu ifade eder.
AUM Mantrası, bu seslerin yanı sıra ardından gelen sessizliği de içerir ve uyanıklık, rüya ve derin uykunun farkındalığı ile mutlak birliğe erişimi simgeler.