Türk edebiyatının Cumhuriyet Dönemi'nde önemli bir yeri olan bir şair ve yazardır. 25 Şubat 1907'de Eğridere'de doğmuş ve 2 Nisan 1948'de Kırklareli'nde vefat etmiştir.
Roman, hikaye, şiir ve oyun gibi farklı türlerde 15'ten fazla eser vermiş olan Sabahattin Ali, özellikle Toplumcu Gerçekçi bir anlayışla eserlerini kaleme almıştır.
Koşma tarzında şiirler yazan Sabahattin Ali, aynı zamanda divan edebiyatının etkilerini taşıyan şiirleriyle de tanınmıştır.
Onun hikayeleri, Anadolu'nun köy ve kasaba yaşamından esinlenerek gerçekçi bir üslupla yazılmış, doğanın sert çizgileriyle zenginleştirilmiş ve trajik ögelerle bezenmiştir.
Sabahattin Ali, eserlerinde sade ve anlaşılır bir dil kullanmış, halkın konuştuğu ve anladığı dili eserlerinde tercih etmiştir.
O, Türk edebiyatında toplumsal gerçekçiliği ve duyarlı kalemini ön plana çıkaran bir yazar olarak önemli bir yer tutmaktadır.
Başın öne eğilmesin
Aldırma gönül aldırma
Ağladığın duyulmasın
Aldırma gönül, aldırma
Dışarda deli dalgalar
Gelip duvarları yalar
Seni bu sesler oyalar
Aldırma gönül, aldırma
Görmesen bile denizi
Yukarıya çevir gözü
Deniz dibidir gökyüzü
Aldırma gönül, aldırma
Dertlerin kalkınca şaha
Bir sitem yolla Allah'a
Görecek günler var daha
Aldırma gönül, aldırma
Kurşun ata ata biter
Yollar gide gide biter
Ceza yata yata biter
Aldırma gönül, aldırma
