Türkiye'nin havacılık tarihine damga vuran önemli bir isim olan Nuri Demirağ, cumhuriyetin ilk yıllarında ülkenin havacılık alanında kendi kendine yetebilmesi için adımlar attı. 1930'lu yıllarda kurduğu uçak fabrikaları, o dönemde Türkiye'nin bu alandaki en büyük adımı olarak anıldı. Ancak bu girişim devlet politikalarının değişmesiyle zorlu bir sürece girdi.
İsmet İnönü'nün başkanlığındaki dönemde, Nuri Demirağ'ın öncülük ettiği bu fabrikalar devletleştirme politikaları kapsamına alındı.
Bu süreç, fabrikaların ve Nuri Demirağ'ın havacılık sektöründeki etkisinin azalmasına sebep oldu. Devletleştirme, o dönemde birçok sektörde olduğu gibi havacılık alanında da önemli bir dönüm noktası oldu.
Türkiye'nin NATO'ya üyeliği ve bu üyeliğin getirdiği standartlar, havacılık sanayiinde yeni bir dönemi başlattı. Adnan Menderes'in başbakanlık yaptığı 1950'li yıllarda, NATO standartlarına uyum sağlamak amacıyla birçok yerli sanayi kuruluşu gibi Nuri Demirağ'ın kurduğu uçak fabrikaları da kapatılma kararıyla karşılaştı.
Bu karar, Türkiye'nin havacılık alanında kendi imkanlarıyla üretim yapma kapasitesinin önemli ölçüde azalmasına yol açtı.
Kapatılan fabrikalar arasında Eskişehir'deki tank fabrikası ve Kırıkkale'deki silah fabrikası da yer alıyordu. Bu kararlar Türkiye'nin savunma sanayii ve havacılık sektörü üzerinde uzun vadeli etkiler bıraktı.
Nuri Demirağ ve onun kurduğu fabrikaların kapatılması, Türk havacılık tarihinin en önemli dönemeçlerinden biri olarak kabul edilir. Bu kararlar Türkiye'nin teknolojik bağımsızlığı ve yerli sanayi gelişimi açısından önemli bir kayıp olarak görüldü.
Günümüzde bu tarihi kararların etkileri hala tartışılıyor. Nuri Demirağ'ın ve onun havacılık alanındaki vizyonunun anlamı bugün bile büyük bir ilham kaynağı olarak önemini koruyor.
