Katı kişi sendromu olarak bilinen tıbbi ismi Stiff Person Sendromu (SPS), nadir görülen ve nörolojik bir hastalıktır. Bu sendrom, spazmlara neden olarak yürüme ve şarkı söylemeyi etkileyen sert kaslara ve ağrılı kas spazmlarına yol açar.
Stiff Person Sendromu hakkında merak edilenleri sizler için derledik.
Stiff Person Sendromu, katı kişi sendromu yada sert adam sendromu olarak da anılmaktadır. Yüksek ses veya hafif dokunuş gibi etmenlerin tetikleyebildiği sert kaslara ve ağrılı kas spazmlarına sebep olan bir nörolojik hastalıktır. Bu sendromun nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, bağışıklık sisteminin vücut dokularına yanlışlıkla saldırdığı otoimmün hastalıklar arasında yer aldığı düşünülmektedir.
Stiff Person Sendromu belirtileri genellikle kronik ağrı, bozulmuş hareketlilik ve lomber hiperlordoz şeklinde kendini gösterir. Spazmlar şiddetli ve öngörülemeyen bir şekilde ortaya çıkabilir, hatta bazen kemikleri kırabilecek seviyeye ulaşabilir. Hastalar, ses ve dokunmaya karşı aşırı duyarlı hale gelebilir, bu da spazmları tetikleyebilir. Sendromun mekanizması tam olarak anlaşılamamış olsa da, bu belirtiler genellikle ortaya çıkar.
Stiff Person Sendromu, 1956 yılında tanımlanan ve genellikle 30 ila 60 yaşlarındaki bireyleri etkileyen nadir bir hastalıktır. Kadınlarda erkeklere kıyasla daha sık görülür ve genel olarak görülme sıklığı yaklaşık olarak 1.000.000 kişide 1 olarak açıklanır. Sendromun semptomları her yaşta ortaya çıkabilir, ancak genellikle 30 ila 60 yaş aralığındaki bireylerde görülme eğilimindedir.
Stiff Person Sendromu belirtileri kişiden kişiye değişiklik gösterebilir. Göğüs kafesi, kol ve bacak kaslarında sertleşme ve kasılmalar, ağrılı kas spazmları, sese karşı hassasiyet, ani düşünme gibi semptomlar görülebilir.
Her yaşta olabilen katı kişi sendromu genellikle 30-60 yaş arasındaki kişilerde rastlanır. Bilimsel araştırmalara göre kadınların erkeklere oranla daha fazla bu sendroma yakalandığı gözlemlenmiştir.
Stiff Person Sendromu teşhisi, karakteristik semptomların tanımlanmasına, kapsamlı bir klinik değerlendirmeye ve ayrıntılı bir sağlık öyküsünün dinlenmesine dayanır. Teşhisin desteklenmesi için hekimler, kan testleri, elektromiyografi (EMG), manyetik rezonans incelemesi gibi testleri uygulayabilirler. Tedavi genellikle semptomları hafifletmeye yöneliktir ve immünsüpresif ilaçlar, fizik tedavi ve terapi içerebilir.
