Kraliçe arı sendromu, 1973 yılında G.L. Staines, T.E. Jayaratne ve C. Tavris tarafından ilk kez tanımlandı ve daha sonra çeşitli çalışmalarla belgelenmiştir.
Bu sendrom, kadın liderlerin astlarına karşı daha eleştirel bir tavır sergilemesi durumunu ifade eder.
Toronto Üniversitesi'nden bir bilim adamı, kraliçe arı sendromunun nedenlerinden birinin, kadınların kadın yöneticilerle çalışmayı erkek çalışanlara kıyasla daha stresli bulmaları olabileceğini öne sürdü. Bu durum, kadın yöneticilerin, astları olan kadınlara karşı daha eleştirel bir tutum sergilemelerine yol açabilir.
Ayrıca, kraliçe arı sendromunun diğer bir alternatif tanımına göre ise, bir kadın lider, kendi kariyerinde başarılı olmasına rağmen, başkalarının da aynı başarıya ulaşmaması için yardım etmeyi reddeder. Kısacası yakın ilişkilerine rağmen, diğer kadınların profesyonel gelişimine destek olmak yerine rekabetçi bir tutum benimser.
Kraliçe arı sendromu, iş dünyası ve liderlikte kadınların karşılaştığı zorlukları ve çelişkileri vurgular.
