Merhaba,
Pascal'ın 'Düşünceler' kitabında yer alan "İnsanların size hürmet etmesini istiyorsanız, kendinizden hiç bahsetmeyin" sözü üzerine düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.
Pascal ne demek istedi? Şunu...
İnsanlar, başkalarının başarılarını sürekli dinlemekten hoşlanmazlar. Bu durum, karşı tarafta bir üstünlük hissi uyandırıp, diğer tarafında kendini değersiz hissetmesine neden olur.
Kendimizden bahsetmediğimizde, başkalarına daha fazla alan açarız.
Bizler karşımızdaki kişinin alçakgönüllü ve mütevazı olduğunu gördüğümüzde ona karşı daha fazla saygı duyarız. Sürekli kendimizden bahsetmek, narsistik bir izlenim yaratabilir ve bu da insanlar arasında olumsuz bir etki bırakır.
Pascal'ın bu sözü, aynı zamanda içsel bir güven ve özsaygıyı da yansıtıyor. Yani burada altı çizilesi hatta tırnak içinde belirtmek istiyorum 'Kendi değerinizi başkalarına kanıtlamak zorunda kalmadığınızda', içsel olarak daha güçlü ve kendine güvenen bir kişi olursunuz.
Bizler, doğal ve mütevazı davranışlar sergileyen kişilere karşı daha fazla saygı ve hürmet göstermiyor muyuz? Hepimiz kendimize daha samimi daha mütevazı, daha doğal arkadaşlar seçmiyor muyuz?
Evet, insan ilişkilerinde daha mütevazı olmalıyız, daha alçakgönüllü vs...bunda bir sorun yok.
Asıl sorun, mütevazılık ve alçakgönüllülüğün modern dünyada yeterince değer görüp görmemesinde...
Önemli mi?
Sonuçta kendi değerini herkes kendi yaratmıyor muydu?! yada öyle bir şey...